به نام آنکه جان را فکرت آموخت
جلسه سوم: یک تجربه نوآورانه برای تدریس در کلاس
در زمانه ای که دانشجویان برای اندیشیدن، تمیز و تشخیص دادن مسائل و موضو عات مشکل دارند، این اندیشه پدید می آید که در سنین پایین تر باید اندیشیدن و فکر کردن را به دانش آموزان آموخت.
چه خوش گفت دکتر شریعتی که " من سپاسگزارم معلمی هستم که به من اندیشیدن بیاموزد، نه اندیشه ها را." و من هم از همان اولین روزهای حضورم در این جایگاه، در پی آموزه هایی بودم که بتوانم هم خودم فلسفه ورزی کنم و هم هنر فلسفیدن و هرچه بهتر اندیشیدن را به دانش اموزان اینده ام بیاموزانم.
در کلاس درس من روزهایی هم هست که روی تکه فرشی به صورت حلقه می نشینیم و داستان هایی را برای دانش اموزانم می خوانم و پس از هر تیکه ای از داستان، نظرات و استدلال های دانش اموزانم را می شنوم ، از آنان می پرسم اگر انها بجای قهرمان داستان بودند چه می کردند؟ کجای داستان را دوست داشتند؟ و ... .
روزهایی هم هست که با هم انیمیشن می بینیم و می خندیم به کارهای غلط "پت و مت" .تا بچه ها از طریق دیدن راه های غلط "پت ومت "روش های درست و صحیح را بیاموزند. شاید هم روزی کلاه قرمزی ببینیم یا ای کی یو سان ببینیم تا از این طریق دانش آموزان اندیشه ورزی را بیاموزند. مثلا اگر روزی جامعه به بن بست رسید، او چه می اندیشد برای برون رفت از مشکلات.
روزهایی هم هست که برای انتقال برخی مفاهیم نمایش اجرا میکنیم .مثلا نمایش عروسکی.
خیال می کنیم که یک سانت قد داریم و سوار کرم شدیم و به مدرسه آمدیم، با تار عنکبوت طنابی درست کردیم برای تاب بازی های مان. با حلزون ها صحبت کردیم و پرسیدیم که سخت شان نیست که خانه شان را بر پشتشان حمل می کنند. سری به خانه مورچه ها هم می زنیم و...
از این طریق هم می توان "قوه ی تخیل "و نه توهم ، بلکه تخیلشان را تقویت کنیم و مفاهیم علوم و... با شیوه ی مطبوع دانش اموزان به انان بیاموزیم.
روزهایی هم هست که...
پ.ن : برای آموختن بهترین ها و برترین روش های تدریس بی تابم و در پی یادگیری بیشتر.
برای معلم خوب شدنم، نیازمند آموزه ها و تجربه های همه استادان و دوستان بزرگوار هستم ، ما را از لطف خود بهره مند سازید استاد عزیز.
بر روزگار خوش.
همتم بدرقه راه کن ای طائر قدس
که دراز است ره مقصد و نو سفرم.
کلمات کلیدی :
